Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης.




Το θέμα της αποταμίευσης είναι ένα θέμα το οποίο τα τρία χρόνια που εργάζομαι με νήπια δεν έχω αναπτύξει στην τάξη μου στον παιδικό σταθμό. Ένοιωθα πάντα ότι την συγκεκριμένη περίοδο είχαμε άλλα πιο σημαντικά θέματα να ασχοληθούμε. Φέτος όμως διαπίστωσα ότι η αποταμίευση είναι κάτι που πρέπει να μάθουν όλοι ακόμα κι τα παιδιά αυτής της ηλικίας. Έκανα έρευνα στο διαδίκτυο, συμβουλευτικά άλλα μπλογκ που είχαν προλάβει να αναπτύξουν το θέμα και να τι καταφέραμε να κάνουμε σήμερα μαζί με τα προνηπιάκια μου. Είμαι πολύ ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα, καθώς πιστεύω ότι ο στόχος μου να κατανοήσουν την έννοια της αποταμίευσης και να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ ανάγκης και επιθυμίας επιτεύχθηκε. Ή έστω ο προβληματισμός του θέματος θα τους απασχολήσει τις επόμενες μέρες και με τη βοήθεια των γονέων (Τεχνική Πιτσίνας) θα καταφέρουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αφού μιλήσαμε για την ημέρα της αποταμίευσης και μαζί τι σημαίνει αυτή η περίεργη λέξη, ξεκινήσαμε με την κατασκευή μας που ήταν τι άλλο ένας τερατοκουμπαράς που πεινάει και θέλει να φάει! Χρησιμοποιήσαμε και πάλι άχρηστο υλικό. Μικρά χαρτονένια κουτιά φρέσκου γάλακτος. Τους ζήτησα να χρησιμοποιήσουν  μπόλικη μπογιά γιατί διαφορετικά θα φαίνονταν τα γράμματα από κάτω.  Όταν στέγνωσε, ζήτησα από το Κατερινάκι να τελειώσει τη δική της κατασκευή για να μπορέσω να τη φωτογραφήσω κι έτσι να σας τη δείξω. Τα υπόλοιπα παιδιά θα την τελείωναν την επόμενη μέρα.  Ο τερατοκουμπαράς μας έχει το προσόν να έχει δύο διόδους. Μία για τα χαρτονομίσματα(από πάνω),μία για τα κέρματα(το στόμα του τέρατος). Πρόσθεσα κάποιες λεπτομέρειες και ορίστε το αποτέλεσμα.





Διαβάσαμε μια ιστορία που πρότεινε η Ανθή  Ζήση στο μπλογκ της, «Η ιστορία της μικρής Αννούλας».  Η μικρή Αννούλα με τα καμώματά της  θέλει να της αγοράσουν ότι της αρέσει και όχι ότι έχει πραγματικά ανάγκη. Αυτό φέρνει οικονομική και οικογενειακή αναστάτωση.
Μέσα στο πρόγραμμα της ημέρας έγινε και η καταγραφή των απόψεων των παιδιών, για την ανάγκη τους για κάποια υλικά και την επιθυμία τους για κάποια άλλα. Να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ αυτών των δύο καταστάσεων. Για παράδειγμα η ανάγκη μας για τροφή  έχει άμεση σχέση με την επιβίωσή μας, ενώ η επιθυμία μας για πολυάριθμα ρούχα και  παιχνίδια, μόνο άσκοπη σπατάλη χρημάτων φέρνει. Να τι είπαν τα παιδιά:
 Τελειώνοντας τη μέρα μας κάναμε κι ένα φύλλο αντιστοίχησης, όπου αναφερόταν  και η λαϊκή μας παροιμία: Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι.
Ετοίμασα κι άλλο ένα που θα το κάνουν αύριο:


Την επόμενη μέρα θα παίξουμε ένα κινητικό παιχνίδι. Τα παιδιά θα χωριστούν σε δύο ομάδες και θα πρέπει να ψάξουν μέσα στο χώρο να βρουν κέρματα. Η κάθε ομάδα θα τα συγκεντρώνει στον αυτοσχέδιο κουμπαρά της.  Στο τέλος θα πρέπει να μετρήσουν πόσα κέρματα έχει βρει κάθε ομάδα. Αυτή που θα έχει βρει τα περισσότερα θα έχει κερδίσει. (φωτογραφίες θα προστεθούν τις επόμενες μέρες)





Τα παιδιά φεύγοντας, θα παίρνουν μαζί τους τις εμπειρίες που απέκτησαν, τον κουμπαρά τους και ένα μήνυμα προς τους γονείς.

4 σχόλια:

  1. Ότι καλύτερο είδα γι αυτό το θέμα!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Mπράβο Νικολέττα μου ,ολοκληρωμένη ,καταπληκτική ανάρτηση!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. μπραβο νικολετα αξιαααααα,,και τυχερα τα παιδακια σου πολυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καταπληκτικη η ιδεα σας και ακομα πιο τελειος ο τροπος που περασατε το μηνυμα της αποταμιευσης στα παιδια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή